Een verdwaalde kat is op den dool en komt een kater tegen.

'Hei kat! roept de verdwaalde kat verbaasd.

'Ik ben een kater, vergis je niet, kat. Ben je verdwaald of zo? Is je baas dan niet op zoek naar je?'

'Nee, hoe komt ge erbij, kater? Ik ben helemaal op mijn eigen. Ik ben mijn eigen baas. En gij dan. Ben jij wel je eigen baas?'

'Ik niet. Ik werk voor een Imam.'

'Een Imam dan nog wel. Weet ge 't zeker dat het een Imam is?'

'Wel, hij draagt een lange baard en hij heeft eens achter me aangezeten met een hoofddoek omdat ik zijn tapijtje in slunsen gekrabd had.'

'Ja, dan kan het niet missen. Je hebt gelijk, het moet een Imam zijn.'

'Maar ik liep toch mooi voor schut met die hoofddoek op mijn kop. Maar gij dan? Hoezo ben je helemaal op je eigen?'

'Ik ben eruit geschopt.'

'Deed dat zeer?'

'Nogal. Want mijn baas was ofwel van 't leger ofwel een gendarme. De SS zou ook nog kunnen.'

'Ja wadde. En die kunnen er wat van.'

'Ge moogt daar zeker van zijn. Want hij had nog laarzen aan ook.'

'Ik wil ook op mijn eigen zijn, want die Imam schopt ook.'

'Weet ge wat het ergste is?' zei de ene tegen de andere.

'Nee, geen idee.'

'Een gelaarsde Jellicle kat met een hoofddoek.'

'Ik moet er niet aan denken. Die zouden ze het zwijgen moeten opleggen.'

Ze miauwden het uit en renden naar de kattenwereld van praktische, dominante, dramatische, pragmatische, fanatieke, jaloerse, sceptische, romantische, mystieke, politieke, hypocriete, cynische Jellicle Cats.