Gelukkig waren we niet voor niets naar de Noordkaap gereden om de zon over de horizon te zien scheren. Alhoewel, het was nog even spannend of het zou lukken met de dreigende wolkenslierten die in de lucht hingen. De tegenstelling met een paar dagen daarvoor op de heuveltop nabij Nuorgam kon niet groter zijn. Geen stilte hier, maar drukke buslieden die met volle bussen waren aangesleept, hun telelenzen in de aanslag, slingerend over hun hangbuiken. De middernachtzon als amusement in plaats van verwondering, een schouwspel dat bekeken wordt vanuit een skybox met een glas champagne in de plaats van een stille heuvel, geen ingetogenheid, geen eenzame verwondering over lange slagschaduwen. Na afloop geen bed in een intieme blokhut maar in een hotel als megastal voor de buslieden. Massatoerisme ten top met als afknapper blazen in een pijpje op de terugweg. Want gedronken wordt er.