Lucky Fonz III
november 2014
Een bos. Een godverlaten bos. Er is geen mens of beest te bespeuren. Een boom valt traag naar beneden. Terwijl de boom valt blijft het stil in het bos. Er is geen gekraak, alleen trillende lucht, die door geen enkele oorschelp in geluid wordt omgezet. Er liggen veel van die afgewaaide takken waarvan het kraken alleen maar trillende lucht heeft voortgebracht zonder de stilte van het bos te verstoren. Het is de typische sfeer die singer-songwriter Lucky Fons III, alias Otto de buurjongen, in zijn one-man show neurose, geur en maneschijn ... oproept in de kleine zaal van de Vereniging in Nijmegen. Geen oorschelp van het gehoor die de trillingen van mijn opgetogenheid opgevangen heeft. Mijn verjaardag, in mineur begonnen, eindigde onverwacht in majeur. Ik alleen weet dat ik jarig ben. Er wordt gekeuveld, nagepraat en wat gedronken. Over die merkwaardige vooravond van het huwelijksfeest van zijn zus een paar maanden geleden, waarop hij bij ons thuis heimelijk een liedje instudeerde. Over hoe we die avond de stille getuigen waren van de geboorte van een ode aan zijn zus. Over zijn fraaie liedje, waarmee alles begonnen was, ik heb een meisje, Ik wil je opvouwen en in mijn broekzak doen ... (2010).