Een bellissimo romano in de Noorse outback en een élégance Française in het noordelijkste dorpje van Finland. Beide twintigers kijken even vriendelijk. Ze ogen tevreden. De bellissimo beweegt zich elegant gekleed in de Silver shop van de Deense architect en zilversmid Juhl in Kautokeino, de  Française helpt in haar zwarte werkschort in de Nuorgam Lodge van Marjetta en Raimo. Zij prepareert het ontbijt in de kleine eetzaal, maakt de lodges op voor de volgende gasten en ververst de handdoeken door ons achtergelaten in de snikhete sauna's. Je verbrandde bijna je handen aan de houten steel van de pollepel bij het overgieten van de gloeiende kooltjes. De bellissimo beweegt in een mondaine opgezette Deense villa vol zilveren juwelen en andere luxe producten en curiosa. Het witte gebouw met schuine panoramische ramen is helemaal opgenomen in het heuvellandschap. Het gras langs het domein wordt kort gehouden door een paar hongerige geiten. Bij het passen van de vilten Deense sloffen geraak ik met haar aan de praat. Over het contrast met Rome, de donkere winters met het noorderlicht, dat ene hotel en die ene eettent, de Pit Stop café,  van bedenkelijk niveau, waar we gefrituurde kip gegeten hadden. Het was niet uit te leggen. Was het een afgeketste liefde of juist een nieuwe liefde die haar tot de Sami stilte had geroepen? Jammer dat ik haar niet blij kon maken met een mondje Italiaans zoals we dat wel konden in Nuorgam met een mondje Frans.