Nu de zomer voorbij is en we ons weer zorgen maken over wat we gaan aantrekken in de plaats van uittrekken terwijl de helverlichte hemel zich verscholen houdt achter een wolkendek zijn Klara en Otmars zonen mijn beste vrienden. Mijn blik springt heen en weer van de wattige wolken boven me naar de spelende mezen onder het vensterraam als in een openlucht volière. Geruisloos zonder iets te zeggen vliegen ze af en aan. De blauwe blos op mijn enkel lijkt een vroeg werk van Mondriaan. Een paar jaar geleden vond een witte schort dat ik me beter zorgen had gemaakt over die Mondriaanse boom dan over de kabelbanen langs mijn benen, waarop ik dacht dat Mondriaans werk eeuwigheidswaarde had en zijn werk op mijn enkel daar geen uitzondering op zou maken en mij dus wel zou overleven, waarop ik doorging met denken dat ik nog altijd een foto op Twitter kon plaatsen en vragen wie de waarde kent van dit schilderij, zoals er zoveel twitteren dat ze alweer een goede nachtrust hebben gehad of juist weer niet. Of erger, dat de pillen van hun oncoloog juist wel aanslaan of weer niet en vlak voor hun dood hun laatste tweet uitblazen waarop een kleine duizend twittervrienden hun medeleven uitstrooien met de as van de overledene wiens account nog een tijd in de lucht blijft hangen en een enkeling zich afvraagt of de buurman van de overledene niet een dagelijkse barbecue stoker was, waarop een ander weer een petitie opent tegen alle bomenkap voor de biomassacentrales, waarop een ander zegt dat het komt door die vervuilde lucht in de stad en de bussen elektrisch zouden moeten rijden, waarna een wijsneus zegt dat trams dat al lang doen en de bussen in Arnhem ook, waarop een twitterheelmeester denkt dat onze voeding juist de grootste boosdoener is en de overledene wel eens teveel verschroeid vlees gegeten zou kunnen hebben, waarop een petitie opgestart wordt tegen de barbecues die de gemeenten zouden moeten verbieden waarop een ander zegt dat je van gemeentes niet veel moet verwachten want ze vertikken het om de processierups te bestrijden en als ze het al doen alle andere insecten mede de dood injagen en er ook biologische middelen bestaan zoals een mottenval met een lokstof die de mannetjes aantrekt en ze in een plas water doet verdrinken waarop ik op internet zoek waar ik zoiets kan kopen en lees uit de beoordelingen dat sommige geen mot hebben gevangen terwijl ik hier de ene muis na de andere vang met een stukje kaas in een muizenval. Nu zou ik op Twitter een foto van een muizenkadaver kunnen plaatsen om de effectiviteit van zo’n val te laten zien, waarop het huis te klein zou zijn en ik als een dierenbeul aan de schandpaal genageld zou worden met de foto van een neushoorn wiens hoorn afgezaagd is, waarop een ander zou zeggen dat prins Bernard ook op neushoorns jaagde en de hoorns als trofee in de nieuwe woonst van de koning hangen, waarop de republikeinen een mars tegen de koning zouden opzetten en in Nederland een ware revolte zou uitbreken, allemaal door een foto van een muizenkadaver op Twitter.