L'enfer c'est les autres (Satre)

 

Allerheiligen 2014

Overdenking: Nu ik de individuele mens tot een totaal nutteloos wezen heb gedegradeerd, met dien verstande dat het deel uitmaakt van het collectieve mensdom wiens waarde uitsluitend ligt in de aanschouwing van het geschapene ter voldoening van de Schepper's wil zijn schepping te openbaren, ben ik bevrijd van de knellende en prangende vraag over het nut van mijn individuele bestaan. Want, een dergelijk nut is er niet en moet dus niet gezocht worden, wat me ook bevrijdt van de vraag over het bestaan van mijn ziel en het hiernamaals, aangezien mijn enige waarde ligt in het mede verzekeren van het voortbestaan van het mensdom ter voortduring van de vervulling van de Scheppers' wil. Terwijl het bovendien puur toeval is dat ik op de planeet aarde ben aanbeland, zelfs het bestaan van het mensdom puur toeval is en niet noodzakelijk is voor de vervulling van de Scheppers' wil, aangezien zijn schepping aan wereldvreemde wezens op vele hemellichamen mede is geopenbaard. Wat staat ons dan als individu nog te doen? Niet meer of minder dan zijn lot te aanvaarden en zijn bestaan zo aangenaam mogelijk in te richten, hierin door de Schepper volledig vrijgelaten hoe hij dit wil doen, en zonder enige consequentie voor de tijd na zijn dood, en zonder enige morele verplichtingen dan deze die door zijn toevallige medemensen zijn opgelegd. Er zij geen heiligen en l'enfer c'est les autres.